Stereotiplərin əksinə olaraq, bu hormon təkcə kişilərdə kişiliyi deyil, həm də qadınlarda qadınlığı artırır.
Gent.az xəbər verir ki, qadının əsas hormonu estrogen kimyəvi reaksiyalar prosesində testosterondan əmələ gəlir ki, bu da qadın formalarına və uşaq doğurma qabiliyyətinə cavabdehdir.
Bir paradoks ortaya çıxır: qadında kifayət qədər testosteron yoxdursa, estrogen də çatışmazlığı ola bilər.
Körpə artıq bir az testosteronla doğulur: oğlanlarda qızlardan daha çox olur. Onlar böyüdükcə bu uyğunsuzluq artır və yetkinlik dövrü başlayanda əhəmiyyətli olur.
12-18 yaşlı qızlarda kişi hormonunun norması olduqca dəyişkəndir. Bu, bədənin menarşa (ilk menstrual qanaxma) və reproduktiv sistemin yetkinləşməsinə aktiv hazırlığının olması ilə bağlıdır. Eyni zamanda, hormonların yüksək səviyyəsi ovulyasiya dövrünün başlanğıcının və onun formalaşmasının düzgün tənzimlənməsini təmin edir.
Həmçinin, cinsi hormonlar sümük, qığırdaq və əzələ sisteminə böyük təsir göstərir. Məhz onların təsiri ilə yetkinlik dövrünün sonuna qədər sümük toxumasının arxitektonikası yetkin insanın sümük toxumasına uyğun gəlir.
Sonra yetkinlik dövrü tədricən başa çatır, “hormonal fırtınalar” sakitləşir və normanın sərhədləri müəyyən olunur.
Fakt budur ki, testosteron səviyyələri, hətta normal həddə olsa da, həyatın müxtəlif dövrlərində əhəmiyyətli dərəcədə dəyişə bilər. Məsələn, yumurtlama günlərində kişi hormonunun səviyyəsi bir qədər artacaq.
Normal fizioloji hamiləlik zamanı testosteronda əhəmiyyətli dalğalanmalar qeyd olunur. Buna görə də, bu göstərici dinamikada, ilkin (ilkin) səviyyə məlum olduqda müşahidə edilməlidir və onun konsentrasiyalarının artması və ya azalmasını dəqiq izləmək mümkündür.
Qadınlar üçün testosteron normaları yaşdan asılı olduğundan, hormonal vəziyyəti araşdırarkən, yaş mütləq göstərilir. Yaşla cinsi hormonların miqdarı azalır. Bu, təkcə estrogenlərə deyil, həm də androgenlərin, xüsusən də testosteronun səviyyəsinə aiddir və onun müxtəlif orqanlara təsiri zəifləyir.
Orqanizmdə çoxlu androgen reseptorları olduğundan və onlar çoxlu sayda orqan və toxumalarda yerləşdiyindən, çatışmazlığın klinik təzahürləri müxtəlif olacaq: narahatlıq, əsəbilik, fiziki yorğunluq, əzələ və sümük toxumasının itirilməsi, piylənmə, zehni fəaliyyətin və yaddaşın azalması, sidik ifrazının pozulması və s.(medicina.az)